hollands glorie

Wandelroute De Stille Kern (winter), Het Horsterwold

11 februari 2022

e Stille Kern is een wandelroute die we al vaker hebben bewandeld. Niet voor niets staat een wandeling over de Stille Kern in onze top 5 mooiste wandelingen ooit gemaakt. Zeker in het voorjaar is het hier één grote kakofonie van vogelgeluiden. Die magie van de Stille Kern zochten we op in de winter. En spoiler alert: dat was een héél andere ervaring.

Lengte

12 km

Routekleur

Geen, GPS-route

Vertrekpunt en parkeren

Parkeerplaats Bingelweg, Zeewolde (gratis)

Wandelen Stille Kern, Horsterwold

De Stille Kern is een natuurgebied in het Horsterwold, in het zuiden van Flevoland. Met 4500 hectare staat Het Horsterwold bekend als het grootste aaneengesloten loofbos van West-Europa. Logisch dus, dat het hier wemelt van de wilde dieren. Herten, vossen, bevers en zelfs de zeearend wordt hier regelmatig gespot.

Kern van het Horsterwold

In de kern van het Horsterwold – De Stille Kern – moet het ‘t hele jaar muisstil zijn. Het enige geluid dat je hier mag maken, is het kraken van je wandelschoenen op de onverharde wandelpaden. Op deze manier blijft het ook een gebied waar een grote variatie dieren kunnen leven.

Wandelroute Stille Kern in de winter

Vandaag wandelen we door de Stille Kern, hartje winter. De gevoelstemperatuur is enkele graden boven 0, regendruppels vallen te pas en te onpas naar beneden. De onverharde ondergrond is veranderd in één grote modderpoel. Onze wandelschoenen vacuüm getrokken in de zuigende modder. Het is duidelijk een heel andere wandeling.

Parkeerplaats Stille Kern, Bingelweg in Zeewolde

Vanuit de Parkeerplaats Bingelweg in Zeewolde start de wandeling. Over de wildroosters en door de hekken, in de richting van Almere. Vanuit het betonnen fietspad nemen we het zandpad richting de grote plas van de Stille Kern. Dit is een stuk van maar een paar kilometer, maar door het vele paardenpoep en modder doen we er een stuk langer over. Veel te bang om uit te glijden!

Met 4500 hectare staat Het Horsterwold bekend als het grootste aaneengesloten loofbos van West-Europa.

Grote plas Stille Kern

Na een uurtje te hebben gebanjerd en wegzakkende modder, lopen we het bos uit en komen we uit bij de grote plas van de Stille Kern. Dit is de plas van het reguliere rondje dat we kennen van de Stille Kern.

Winter in de Stille Kern

Normaal gesproken begint de plas zeker een meter of 15 vanaf het wandelpad. Nu (in de winter) staat het wandelpad zo goed als onder water. Dat is even slikken. Dat je laarzen of waterdichte wandelschoenen aan moet trekken hier, is niets teveel gezegd. Wat een water!

Wandelen door het Horsterwold in het voorjaar

Wij kennen de Stille Kern al van wandelingen in het voorjaar. Op dat moment lééft de Stille Kern. Stilte is er dan weinig meer, want overal om je heen is het een grote kakofonie van vogelgeluiden. Het water spat, de bladeren waaien en konikpaarden hinniken.

Onze wandelschoenen vacuüm getrokken in de zuigende modder.

Waterdichte schoenen aangeraden in het Horsterwold

Vanaf dit punt weten we dat deze wandeling een avontuurlijke zal worden. In het droge voorjaar is dit namelijk het natste gedeelte van de wandeling. Dat deze winterse aanblik alleen maar water is, is geen goed nieuws. We lachen wat af… Welke winterwandeling hebben wij nu weer uitgekozen. We wandelen banjeren stug verder door de centimeters diepe modder.

Wandeling langs Uitzichtpunt Stille Kern

We wandelen vanuit hier langs het uitzichtpunt van de Stille Kern. Waar we normaal gesproken rechts afslaan door de Stille Kern, slaan we hier linksaf. Enigszins verschrikt, want dit veld ligt vól blubber. Al het voorgaande valt in het niet met de blubber waar we hier in lopen. Het is behoorlijk zwaar, valt ons op. Je benen worden een stuk zwaarder door de modder waar we doorheen ploeteren.

Nóg een waterplas

Deze winterse route leidt ons langs de waterkant van de waterplas aan de linkerzijde van het uitzichtpunt. Op het kaartje zien we dat we iets verder nog een waterplas tegenkomen. Dit stuk zou redelijk makkelijk moeten zijn, langs de waterkant.

We wandelen banjeren stug verder door de centimeters diepe modder.

Zwemmend naar de overkant

Niets is minder waar. Waar normaal gesproken in het voorjaar twee waterplassen liggen, is nu in de winter getransformeerd tot één grote waterplas. En wij moeten erdoor… want aan de overkant gaat onze wandeling verder. Even hebben we getwijfeld: gaan we terug? Door de zuigende modder? Gaan we door het water, wie weet hoe diep? En omdat dat nog niet erg genoeg was, komt het inmiddels ook met bakken uit de lucht zetten. Oh, dear…

Race tegen de zinkende klok

Er zit maar één ding op. We gaan naar de overkant. En als het even lukt: wandelend. Uitstekende graszoden in het water zorgen ervoor dat we niet 20 centimeter het water in zakken. Het is een race tegen de zinkende klok. Bij iedere stap worden onze voeten dieper het water ingetrokken. Dat dit in het voorjaar een wandelpad is, is voor ons een groot wonder. We klunen door water. Bijna net zo diep als onze hoge wandelschoenen. Eén ding weten we nu wel: ze zijn écht waterdicht.

Struinen door de Stille Kern in de winter

Het heeft even geduurd en onze broekspijpen hebben er ook aan moeten geloven: we zitten onder de modder. Maar! We zijn aan de overkant! Het regent pijpenstelen maar we hebben elkaar gezegd deze avontuurlijke wandeling er niet door te laten verpesten. Het is maar water! Aan de overkant zien we ook direct de Tuurtoren van de Stille Kern opdoemen. Dat is mooi, want dat is precies de plek waar we heen moeten.

Door de bossen, door de struiken

We struinen door de struiken, door de modder en de waterplanten. Je mag hier namelijk van de gebaande paden af: je mag hier vrij struinen. Dat betekent dat je mag lopen waar je wil. Je hoeft de wandelpaden niet te volgen, je mag letterlijk door de bossen banjeren. Let daarbij wel even op dat je de wilde dieren niet verstoord.

Even hebben we getwijfeld: gaan we terug? Door de zuigende modder? Gaan we door het water, wie weet hoe diep?

Tuurtoren Stille Kern in de winter

Nu we toch al nat en vies zijn van alle modder, nemen we een snel kijkje bovenin de Tuurtoren. De Tuurtoren ligt op De Horsterberg en is 12 meter hoog. Hier zie je waar het echt om draait in de Stille Kern: een oase van rust in de uitgestrekte natuur. Het waait flink bovenin. Maar wat wil je ook anders. Het is hartje winter.

De mooiste wandelroutes met uitkijktorens

Deze route komt terug in mijn top 5 mooiste wandelroutes met uitkijktorens. Van de stoere Kaapse Bossen tot romantische bossen van Landgoed Schovenhorst. En vergeet de Stille Kern niet, met haar Schotse Hooglanders en konikpaarden. Wil je echt de hoogte in? Bezoek dan de hoogste uitkijktoren van de Veluwe, in Apeldoorn.

Wandeling rondje Stille Kern

Na het snelle bezoekje aan de Tuurtoren merken we pas echt hoe moe onze benen eigenlijk zijn van het banjeren door de modder. We besluiten op de struinmanier deze route af te maken. Dat wil zeggen: zo snel mogelijk terug naar de auto. We zijn koud en nat. We besluiten het reguliere rondje door de Stille Kern af te lopen, we komen dan vanzelf uit bij Parkeerplaats Bingelweg.

Schotse Hooglanders Stille Kern

We wandelen door lage mist aan de waterkant, als we in de verte een kudde Schotse Hooglanders spotten. Een kudde van wel 15 Schotse Hooglanders staat ons relaxed aan te staren. Een mooiere afsluiter van deze avontuurlijke wandeling hebben we niet kunnen wensen.

Van top tot teen onder de modder

We zitten van top tot teen onder de modder. Mijn benen zijn moe. Mijn schoenen nat van al het overvloedige water. En het kaartje van mijn camera vol. Deze wandeling gaat op mijn ‘nog een keer te wandelen’-lijstje. Voor in het voorjaar, wel te verstaan 😉

We wandelen door lage mist aan de waterkant, als we in de verte een kudde Schotse Hooglanders spotten.

Alles op een rijtje

 4.3/5

Wandelroute

Stille Kern, Horsterwold

Lengte

12 km

Soort wandeling

GPS-wandeling

Start- en eindpunt

Parkeerplaats Bingelweg in Zeewolde (gratis)

Horeca

Geen

Honden

Verboden, ook niet aangelijnd

Praktische tips

Mocht je Schotse Hooglanders of konikpaarden tegenkomen: geniet van de ontmoeting maar blijf op minstens 25 meter afstand.
Het moge duidelijk zijn: op deze route zijn waterdichte wandelschoenen of laarzen aanbevolen 🙂